Een sprongetje in tijd

Het is alweer even geleden dat er een update was. Maar dat betekent dan ook dat ik me nog altijd goed vermaak. Inmiddels ben ik wel gewend aan het werk in het ziekenhuis. De drukke periode is achter de rug en het aantal toeristen is fors afgenomen. Nu zijn er ook wel eens wat rustigere diensten. Na wat studeren kan ik inmiddels ook mijn anamnese in het Papiamento doen, en versta ik (deels) wat de patiënten terugzeggen. Papiamento en Spaans leren tegelijk bleek wat te hoog gegrepen, maar nu de taalbarrière op het werk wat lager ligt, wil ik me verder gaan focussen op Spaans. Dat zal hopelijk ook van pas gaan komen bij mijn verdere reisplannen.
Omdat ik merk dat door het goede leven mijn kleren wat strakker gaan zitten (ik weiger op de weegschaal te gaan staan) ben ik toch maar begonnen met sporten. Ik ben een tijd geleden al begonnen met kiten, en na heel wat lessen en valpartijen ben ik inmiddels in staat om niet meer weg te waaien maar mezelf redelijk te kunnen redden. Ik heb mijn eigen set aangeschaft om te oefenen en binnenkort ga ik voor de eerste keer naar Boca Grandi, DE kitesurfspot van Aruba. Daarnaast heb ik nog legio andere nieuwe hobby's geprobeerd zoals beachtennissen en salsa dansen maar daarvoor bleek ik toch minder geschikt. Ook heb ik een nieuwe uitdaging gevonden in het zwemmen. Ik zwom al af en toe voor de lol, maar nu wil ik in september meedoen met een wedstrijd op open water (lees: zee). Ik heb mezelf natuurlijk weer een te pittig doel gezet waardoor ik hard moet trainen. Ook heb ik ontdekt dat het oplopen van de hooiberg een goede sport op zich is, dus doe ik dit ook nog ter vermaak. Daarnaast wil ik nog beginnen met crossfit om mijn succeskansen bij het zwemmen te vergroten.
Dit klinkt alsof ik alleen maar bezig ben met sporten, maar dat valt goed mee. Ik combineer het nuttige vaak met het aangename dus na het sporten een biertje of wijntje gaat er zeker in. Daarnaast ga ik ook nog regelmatig uit eten, zeker als ik bezoek heb. Inmiddels is bezoek nr. 6 al weg. Na Kris en Moniek was het de beurt aan Sanne. We hebben ons prima vermaakt en goed gevierd dat ze aangenomen is voor de opleiding met o.a. een champagneontbijtje. Daarna kwamen mijn mamma en zusje. Doordat ik veel aan het kiten ben was er een nood aan nieuwe bikini's. Ze kwamen dus met een koffer aan nieuwe kleren en andere dingen die ik hier mis. Ook met hen heb ik heerlijk het eiland verkend. Naast mijn vaste rondje over het eiland heb ik tot nu toe met al mijn bezoek nog wel iets nieuws gedaan. Ik begin het eiland daardoor al goed te kennen en mocht ik ook een carriereswitch overwegen, kan ik hier nog altijd tourguide worden. Het is leuk om vrienden rond te leiden, hen een beetje 'mijn' eiland te laten zien en een idee te geven van mijn dagelijks leven. Ik merk dat het na het bezoek toch makkelijker is voor hen om zich in te leven in mijn geluksmomentjes en frustraties. Daarnaast is het voor hen natuurlijk ook leuk om te weten over wie ik het heb als ik namen noem van vrienden hier.
Afgelopen weken ben ik druk geweest. Niet alleen met bezoek maar ook met cursussen op het werk. Ik had vlak na elkaar 2 cursussen waarvoor ik van alles moest voorbereiden, maar ik ben weer 2 certificaten rijker. Hopelijk hoef ik mijn vernieuwde kennis van reanimatie en kinderreanimatie niet al te vaak toe te passen hier. Mijn certificaat van de Papiamento cursus had ik al eerder gehaald. Nu de belangrijkste cursussen gedaan zijn, heb ik weer meer tijd voor andere leuke dingen. Na de laatste cursus werd de drukte nog niet minder. Mijn nieuwe appartementje was klaar en het was tijd om te verhuizen. Dus moesten na 6 maanden weer al mijn spullen in dezelfde 3 koffers als waarmee ik gekomen was. Dat was een hele uitdaging kan ik vertellen en het is zeker niet gelukt. Het is erg om te beseffen dat je binnen zoveel tijd zoveel spullen verzameld. Ik vrees dan ook nu al voor het moment dat ik terug zal moeten gaan naar Nederland. Mijn nieuwe appartementje is een stuk groter dan het vorige, met aparte slaapkamer en airco! Daarnaast woon ik nu in een complex met meerdere mensen van het ziekenhuis en is er ook een zwembad. Nu kan ik dus na mijn werk (of ervoor) een lekkere frisse duik nemen zonder ver te hoeven reizen. Alleen heb ik nu geen warm water meer, waar ik met name bij het douchen nog erg aan moet wennen. Gelukkig is het buiten altijd even warm.
De dagen na mijn verhuis moest ik wel erg wennen en heb ik zelfs voor het eerst wat heimwee gehad. Niet persé naar Nederland, maar wel naar mensen daar. De afstand is toch wel lastig, met name als de hond ziek wordt of als vrienden wat minder lekker in hun vel zitten. Ik merk wel dat het leven in Nederland gewoon zijn gangetje gaat en ik het ook leuk vind om over alle grote en kleine dingen van vrienden daar te horen. Maar vooral als ik dan hoor over de regen en het weer ben ik toch weer blij dat ik hier zit en dat ik niet na hoef te denken over wat ik aantrek. Genoeg gefilosofeerd weer. Ik ga de zonsondergang kijken, want die word ik ook nooit moe.